Ֆուտբոլից գրեթե ոչինչ չեմ հասկանում, միայն այն, որ 22 առողջ ու սեքսուալ տղամարդ վազում են գնդակի հետևից, որպեսզի այն գցեն միմյանց դարպասը: Դե հա, տերմիններ գիտեմ, որովհետև ընկերուհիներիցս մեկը` Մոնան,
ֆուտբոլի,
ավելի
շուտ
ֆուտբոլիստների
մոլի
երկրպագու
է
և
հաճախ
է
ինձ
իր
հետ
քարշ
տալիս
խաղերի:
Մոնան
մանկուց
հույս
է
փայփայում,
որ
օրերից
մի
օր
կհաջողացնի
ամուսնանալ
ֆուտբոլիստներից
որևէ
մեկի
հետ:
Դե
հա`
հայ
ֆուտբոլիստների
մեջ
շատ
կան
գրավիչ
ու
սեքսուալ
տղաներ,
համաձայն
եմ…
Մոտ մի ամիս առաջ, երբ սկսվել էր Հայաստանի ֆուտբոլի առաջնությունը, Մոնան ինձ կրկին
համոզեց,
որ
գնանք
հերթական
խաղին:
Ամբողջ
90 րոպեն
Մոնան
կոտորեց
իրեն,
նա
անընդհատ
բացականչում
էր
այս
կամ
այն
ֆուտբոլիստի
անունը,
մեկ
ու
մեջ
արմունկով
հարվածելով
ինձ
ու
ասելով`
«Դավիթն
ա,
լավն
ա,
չէ՞»
կամ
«Հլը
նայի
ինչ
սիրուն
ա
Գևորգը,
նենց
եմ
սիրում
իրան»:
Ճիշտն
ասած
վազվզող
ֆուտբոլիստների
մեջ
դժվար
էր
տարբերակել
ով
ով
է,
ավելին`
նկատել,
թե
որ
մեկն
է
գեղեցիկ:
Բայց
իմ
սուր
աչքից
չվրիպեց
ֆուտբոլիստներից
մեկը.
նա
սովորականից
ամրակազմ
էր,
մի
փոքր
ցածրահասակ,
մուգ
մաշկով,
կարճ
մազերով:
Մոնային
հարցրեցի,
թե
ով
է
նա:
-Արսենն ա,- արագ-արագ ասեց Մոնան,- խաղից հետո կծանոթացնեմ: Ի դեպ` իրա մասին
քեզ
պատմել
եմ,
որ
տենց
էլ
չկարողացա
նենց
անեմ`
ինձ
հանդիպման
կանչի…
Խաղն ավարտվելուց հետո Մոնայի հետ գնացինք հանդերձարանից դեպի դուրս
տանող
դռների
մոտ,
որպեսզի
Մոնան
ողջունի
ծանոթ
ֆուտբոլիստներին:
Երբ
ֆուտբոլիստները
մեկը
մյուսի
հետևից
դուրս
էին
գալիս
հանդերձարանից,
հայացքով
անհամբեր
փնտրում
էի
Արսենին:
Նա
վերջիններից
էր,
որ
դուրս
եկավ:
Չնայած,
որ
90 րոպե
վազել
էր
ու
բավականին
լավ
խաղացել,
Արսենը
թարմ
տեսք
ուներ,
միայն
դեմքն
էր
մռայլ
ու
խոժոռ:
Մոնան
շտապեց
ինձ
քարշ
տալ
դեպի
Արսենը:
-Արս, բարև, ինչ լավ խաղացիր, ո՞նց ես…,-Մոնան հարցերի շարան կապեց, որի ընթացքում Արսենն ուշադիր ինձ էր նայում,- ի դեպ, ծանոթացի` ընկերուհիս ա` Միան: Ինքն էլ ա ֆուտբոլ շատ սիրում…
-Հատկապես որ խաղի կեսն անց ա կացնում հեռախոսով զբաղվելով,- ասած Արսենը:
Ես զգաստացա. ինչպե՞ս է նա դա նկատել:
-Անհետաքրքիր խաղերի ժամանակ ինչով ասես պատրաստ եմ զբաղվել,-չկորցրի ինձ: Մոնան բրթեց ինձ ու շտապեց մեղմացնել իրավիճակը:
-Ես միշտ էլ ասել եմ, որ ֆուտբոլն աղջկա բան չի, եթե իհարկե նա խաղադաշտ չի գալիս ֆուտբոլիստի հետ ծանոթանալու համար,-կծեց Արսենը:
-Ես չգիտեի, որ իմ մասին տենց վատ կարծիքի ես Արս ջան,- Մոնան դեռևս կապիկություն էր անում:
-Մոն, գնանք,- խիստ տոնով ասացի ես:
-Չէ, ու՞ր եք գնում, հո չենք թողնելու, որ մեր մասին վատ տպավորություններով հեռանաք, օրիորդներ,-
ժպտալով
ասաց
Արսենը,-
գնանք
մի
տեղ
սրճենք:
Ես արդեն պատրաստվում էի հրաժարվել, բայց Մոնան իրեն մեջ գցեց:
-Վայ, մեծ հաճույքով…
Այդ ժամանակ մեզ մոտեցավ ևս մեկ ֆուտբոլիստ, ում Մոնան կարծես լավ ճանաչում էր: Նա Մոնային խնդրեց մի պահ առանձնանալ: Նրանք մի քանի վայրկյան շշուկով խոսեցին, ապա Մոնան մոտեցավ մեզ ու ասաց.
-Երեխեք ջան, տղաները գնում են մեր սիրած սրճարանը, կգա՞ք միասին գնանք:
-Չէ, Մոն ջան, դուք գնացեք,- Արսենը շտապեց պատասխանել,- ես Միային
կուղեկցեմ:
Ես կրկին բացում էի բերանս, որպեսզի հակաճառեմ, բայց Արսենը շտապեց համբուրել Մոնայի այտը, տղաներին հրաժեշտ տվեց ու ինձ հեգնական ոճով ջենթլմենական նշան արեց`
ուղեկցելով
առաջ
անցնել:
Ես
ստիպված
էի
Մոնային
հրաժեշտ
տալ,
իհարկե
սրտիս
խորքում
ուրախացած,
որ
մենակ
եմ
մնալու
այդ
անտաշի
հետ
(սիրում
եմ
բռի
տղամարդկանց):
Երբ
համբուրում
էի
Մոնային,
նա
շշնջաց
ականջիս.
-Աաաաա, կպել ա,- ու ծիծաղելով հեռացավ տղաների հետ:
Արսենն առանց որևէ բան ասելու մտավ հանդերձարան: Ստիպված էի մտնել
նրա
հետևից:
-Դե, Միա, ասում ես խաղը դուրդ եկա՞վ:
-Ես այստեղ եմ գալիս միայն Մոնայի համար, չեմ կարող ընկերուհուս մենակ թողնել: Այսքան տղաներ, միայնակ աղջիկ, վախենալի է,- պայուսակս դնելով հանդերձարանի երկար նստարանին
սկսեցի
պտտվել
փոքրիկ
սենյակով:
Արսենն
անխռով
նստած
էր
նստարանին`
ոտքերը
լայն
բացած
ու
արմունկներով
հենված
ծնկներին:
-Պատկերացնու՞մ ես` փոքրիկ
Մոնա
և
22 առողջ
տղամարդ,
պետք
է
չէ՞
պաշտպանել
նրան,-խոսելով
պտտվում
էի
և
երբ
հասա
նրան,
նա
հանկարծակի
քաշեց
ձեռքիցս
ու
ինձ
նստեցրեց
ծնկներին:
-Մեկ-մեկ մի տղամարդը 22-ից էլ վտանգավոր կարա լինի,- խռպոտ ձայնով ասաց Արսենն ու համբուրեց ինձ: Ես չընդդիմացա, ընդհակառակը` ավելի կրքոտ
համբուրեցի
նրան,
որպեսզի
հասկանա,
որ
ես
ավելիին
էլ
կողմ
եմ:
Կարճ
զգեստ
էի
հագել,
այն
մի-փոքր էլ բարձրացրի
ու
ոտքերս
լայն
բացելով
տեղավորվեցի
նրա
գրկում:
Արսենին
դուր
եկավ
դա.
նա
ձեռքերին
իմ
ուզած
ազատությունը
տվեց:
Չգիտեմ,
թե
որտեղից
նրան
այդքան
էներգիա
լարված
խաղից
հետո,
այն
էլ
անհարմար
նստարանի
վրա,
բայց
նա
ապացուցեց,
որ
ֆուտբոլ
խաղալու
նման
լավ
նաև
սեքսով
է
զբաղվում:
Նա
11 մետրանոց
հարվածների
շարք
իրացրեց,
իսկ
վերջում
ես
պարտվեցի
խոշոր
հաշվով`
3-2 հօգուտ
Արսենի:
Հայաստանի ֆուտբոլի առաջնությունը դեռևս շարունակվում
է,
իսկ
ես
դեռ
մեծ
հաճույքով
կգնամ
Արսենի
մասնակցությամբ
հանդիպումների`
ցանկությամբ,
որ
խաղից
հետո
նա
մի
քանի
գոլ
էլ
իմ
դարպասներին
կխփի
:))))
P.S. Սիրելի ընթերցողներ,
հասկանալի
պատճառներով
ֆուտբոլիստի
անունը
փոխել
եմ
:)ա
0 մեկնաբանություն :
Post a Comment